ಅಜ್ಜಿಮನೆ – ಕೆಂಪು ಬಸ್ಸು – ರವೆ ಉಂಡೆ – ಕಪ್ಪುಮಣ್ಣು
“ಬಿಳಿಯ ಮಂಜಿನಲಿ ಬೆಳೆಯಬಹುದೇ
ಬೆಳೆಯುವದು ಎಲ್ಲ ಕಪ್ಪು”…
ಪೂರ್ವಾಂಗನೆ ಪಶ್ಚಿಮಾಂಗನೆಗೆ
ಕವಿತೆಸಾಲುಗಳ ಓದುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಗೇ
ನೆನಪುಗಳ ಸಾಲು ಸಾಲು ಮೆರವಣಿಗೆ…
ಕಪ್ಪು ಮಣ್ಣಿನ ಮೇಲೆ ಓಡುವ ಆ ಕೆಂಪುಬಸ್ಸು.
“ಅಜ್ಜಿ ಅಜ್ಜಿ ಮನೀ ಬಂತಾ”-
ಎದುರಿನವರ ಭುಜಕ್ಕೆ ಕಣ್ಣುಮುಚ್ಚಿ
ಕೈಯಿಟ್ಟು ಕೇಳಿ “ಇನ್ನೂ ಇಲ್ಲ”
ಉತ್ತರಕ್ಕೆ ಖುಶಿ ಪಡುತ್ತಿದ್ದ ಆ ದಿನಗಳು…
ತಾಜಾ ಬೆಣ್ಣೆಯ ತುಪ್ಪದಲ್ಲಿ
ರವೆ ಉಂಡಿಗಾಗಿ ರವೆ ಹುರಿಯುವ
ಘಮಲಿಗೆ ಆಟಕ್ಕೆಲ್ಲ ಬೈ ಹೇಳಿ
ಒಂದುಸಿರಿನಲ್ಲಿ ಮನೆ ಸೇರುವಂತೆ
ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ “ಚಿನ್ನಿ ಚಿನ್ನಿ ಆಶೆಗಳು..”
ಉಫ್ಫ್.. ಬಾಲ್ಯದ ನೆನಪುಗಳ
ಮೆರವಣಿಗೆಗೆ ಕೊನೆಯಿಲ್ಲ…
ಇರಲೂ ಕೂಡದು…
