ವರ್ಣವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಮರುವಿಂಗಡಣೆಯಾಗಲಿ ಕುಲವೃತ್ತಿಯ ಸುರಕ್ಷೆ ಹಾಗೂ ಎಲ್ಲ ಸ್ಥಳೀಯ ವೃತ್ತಿಗಳಿಗೂ ಸೂಕ್ತ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗಳು ಇರುತ್ತಿದ್ದ ಭಾರತದ ಅರ್ಥವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಹಂತಹಂತವಾಗಿ ಪರಾಧೀನಕ್ಕಿಳಿಸಲು ಬ್ರಿಟಿಷರು ಮಾಡಿದ ವ್ಯವಸ್ಥಿತ ಕುಯತ್ನಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಚಾತುರ್ವರ್ಣ್ಯ ಚರ್ಚೆಯಲ್ಲಿ ಆ ಬ್ರಿಟಿಷರನ್ನೇಕೆ ತರಬೇಕು? ಏಕೆಂದರೆ ತನ್ನದೇ ಆಂತರಿಕ ಬದಲಾವಣೆಗಳ... read more →
ವೈಚಾರಿಕ ಪಾರತಂತ್ರ್ಯ ಮತ್ತು ವರ್ಣವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಅಪಾರ್ಥ ‘ಭಾರತೀಯರನ್ನು ಸ್ವಾವಲಂಬನದಿಂದಲೂ ಸ್ವದೇಶಪರಂಪರೆಗಳಿಂದಲೂ ದೂರಗೈದು ಕೈವಶವಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಬ್ರಿಟಿಷರು ಹೇಗೆ ಹಲವು ಕಾನೂನು-ಕುತಂತ್ರಗಳನ್ನು ಹೆಣೆದರು; ತಾವು ಕಲ್ಪಿಸುವ ಶಿಕ್ಷಣ, ಉದ್ಯೋಗ, ಶಾಸನಗಳ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯೊಳಕ್ಕೇ ಎಲ್ಲರೂ ಬಂದು ಬೀಳುವಂತೆ ಬಲೆ ಬೀಸಿದರು’ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ರ್ಚಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಕುಲವೃತ್ತಿಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದವರಿಗೆ... read more →
ಕುಲವೃತ್ತಿಗಳ ವ್ಯವಸ್ಥಿತ ನಾಶನ ತನ್ನ ಆಂತರಿಕ ವಿಕಾರಗಳನ್ನು ತನ್ನದೇ ಸ್ವೋಪಜ್ಞ ಯುಕ್ತಿಗಳಿಂದ ತಿದ್ದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ, ಬಾಹ್ಯಾಂಶಗಳನ್ನು ಬೇಕೆಂಬಷ್ಟು ಮಾತ್ರ ಮೈಗೂಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ, ಭಾರತವು ಸಹಸ್ರಮಾನಗಳ ತನಕವೂ ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿ ಮುಂದುವರಿದಿತ್ತು. ಆದರೆ ಎರಡು ಸಾವಿರ ವರ್ಷಗಳಿಂದೀಚೆಗೆ ರಾಜಕೀಯ, ಸಾಮಾಜಿಕ, ಆರ್ಥಿಕ, ಧಾರ್ವಿುಕರಂಗಗಳಲ್ಲಿನ ನಿರಂತರ ಪರಕೀಯ ಹಸ್ತಕ್ಷೇಪಗಳು... read more →
ಇಬ್ಬರ ಜಗಳದಲ್ಲಿ ಮೂರನೆಯವನಿಗೆ ಲಾಭ! ಮೂರು ಬಗೆಯ ಜನರಿಂದ ಚಾತುರ್ವಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ‘ಜಾತಿ’ಯ ಹಣೆಪಟ್ಟಿಯನ್ನು ಪಡೆದು ದೋಷಿಯೆನಿಸಬೇಕಾಗಿಬಂತು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ನೋಡುತ್ತ ಬಂದಿದ್ದೇವೆ: 1. ದೇಶ-ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳ ಬಗೆಗಿನ ಅಸ್ಮಿತಾಭಾವವನ್ನೇ ಕಳೆದುಕೊಂಡ ನಿರಭಿಮಾನಿಗಳು ವರ್ಣವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಯತ್ನವನ್ನೂ ಮಾಡದೆ, ಅದನ್ನು ‘ಜಾತಿ’ ಎಂದು ಮೂದಲಿಸಿ... read more →
ಚಾತುರ್ವರ್ಣ್ಯದಲ್ಲಿ ಪರಕೀಯ ಹಸ್ತಕ್ಷೇಪ ಪ್ರತಿಯೋರ್ವನೂ ತನ್ನ ಕುಲಕಸುಬುಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ವಾಭಿಮಾನ, ನಿಷ್ಠೆ ಹೊಂದಿದ್ದು, ಇತರ ವರ್ಣೀಯರೊಡನೆ ಆರ್ಥಿಕ-ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಸ್ನೇಹ-ಸಂಬಂಧವನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಸರ್ವತೋಮುಖ ಏಳ್ಗೆ ಸಾಧಿಸಬೇಕೆಂಬುದು ಚಾತುರ್ವರ್ಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಮೂಲೋದ್ದೇಶ. ಆದರೆ ಅಲ್ಪಮತಿಗಳು ತಮ್ಮ ಹುಟ್ಟು-ಕಸುಬುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮೇಲರಿಮೆ-ಕೀಳರಿಮೆಗಳ ಗೋಡೆ ನಿರ್ವಿುಸುತ್ತ, ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಆಂತರಿಕ... read more →
ವರ್ಣವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ದುರಭಿಮಾನದ ಅಪಸ್ವರ ಚಾತುರ್ವರ್ಣ್ಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಬಗ್ಗೆ ರ್ಚಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೆವು. ‘ನಮ್ಮದೇ ಸರ್ವಸ್ವ’ ಎನ್ನುವ ಕೂಪಮಂಡೂಕಬುದ್ಧಿಯವರು, ಯಾರನ್ನೂ ತಮ್ಮ ಬಾವಿಯೊಳಗೆ ಬರಗೊಡದೆ ಉಳಿಯುತ್ತಾರೆ. ಇವರಲ್ಲಿ ಎರಡು ಬಗೆ: ಕೆಲವರು ತಮ್ಮ ಕುಲ-ವೃತ್ತಿಗಳಲ್ಲೇ ಆಶ್ರಯವನ್ನೂ ಸುರಕ್ಷೆಯನ್ನೂ ತೃಪ್ತಿಯನ್ನೂ ಕೊಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ತಮ್ಮ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕವೈಶಿಷ್ಟ್ಯನ್ನು ಉಳಿಸಿ ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.... read more →
ಚಾತುರ್ವರ್ವಣವನ್ನು ಅಂದಗೆಡಿಸಿದ ದುರಭಿಮಾನ ಚಾತುರ್ವಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಅರ್ಥಹೀನವಾಗಿಸುವಲ್ಲಿ ನಿರಭಿಮಾನವೊಂದು ಕಾರಣವಾದರೆ, ಮತ್ತೊಂದು ಕಾರಣ ‘ದುರಭಿಮಾನ’ವೆಂಬ ಮನೋವಿಕಾರ. ಈ ದುರಭಿಮಾನವು ಅಸಹನೆ, ತಿರಸ್ಕಾರ, ದ್ವೇಷ, ಮತಾಂಧತೆಗಳನ್ನು ಹುಟ್ಟಿಸಿ ಮನುಷ್ಯನನ್ನು ದಾರಿ ತಪ್ಪಿಸುವಂಥದ್ದು. ದುರಭಿಮಾನವೆಂಬ ಕಸ ಮನದ ಕಣ್ಣನ್ನು ಆವರಿಸಿದಾಗ, ಮನುಷ್ಯ ತನ್ನನ್ನು ನಿಸರ್ಗದಿಂದ... read more →
ನಿರಭಿಮಾನವು ಆತ್ಮಘಾತಕ ‘ನಾಡು-ನುಡಿ-ಕುಲಗಳ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಹಿಡಿದ ವೃತ್ತಿಯ ನಿರಭಿಮಾನ ಬೆಳೆದ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಕ್ರಮೇಣ ‘‘ತನ್ನತನ’’ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತ, ಬಾಹ್ಯದ ಪ್ರಭಾವಕ್ಕೆ ವಶವಾಗುತ್ತಾನೆ’ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ರ್ಚಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಕುಸಂಸ್ಕೃತ ಶಿಕ್ಷಣವ್ಯವಸ್ಥೆ, ಸ್ವಾರ್ಥಪ್ರೇರಿತ ರಾಜಕೀಯ ಶಕ್ತಿಗಳ ಕೈವಾಡ, ಪೋಷಕರ ಔದಾಸೀನ್ಯ – ಇವೆಲ್ಲ ಸೇರಿ ಆಧುನಿಕ ಭಾರತೀಯರ... read more →
ಚಾತುರ್ವಣ್ಯದ ಅಪಮೌಲ್ಯೀಕರಣ ಸ್ವಾಭಿಮಾನದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ‘ದುರಭಿಮಾನ’ ಮೊಳೆತರೆ, ವೃತ್ತಿ-ಪ್ರವೃತ್ತಿಗಳ ವೈವಿಧ್ಯವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಯ ಸೋಜಿಗವೆಂಬ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಕಾಣುವ ಬದಲು, ಮೇಲು-ಕೀಳೆಂದು ಬಗೆಯುತ್ತ, ದುರಹಂಕಾರಕ್ಕೆ ಬಲಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ – ಎಂಬುದನ್ನೂ ರ್ಚಚಿಸಿದ್ದೆವು. ಈ ನಿರಭಿಮಾನಿಗಳೂ ದುರಭಿಮಾನಿಗಳು ಸೇರಿ ಅರ್ಥಪೂರ್ಣ ಚಾತುರ್ವಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಅಂದಗೆಡಿಸುತ್ತ ಬಂದದ್ದು ದುರ್ದೈವ.... read more →
ಚಾತುರ್ವರ್ಣ್ಯದ ಮೂಲ ಪರಿಕಲ್ಪನೆ ಸ್ವಭಾವಾಭಿರುಚಿಗಳು, ವಂಶವಾಹಿನಿಗಳು, ಪರಿಸರ, ದೇಶ, ಕಾಲಾದಿಗಳ ಪ್ರಭಾವದಿಂದ ಮನುಷ್ಯನಲ್ಲಿ ಮೂಡುವ ‘ಪ್ರವೃತ್ತಿ’ಯನ್ನೇ ಕೃಷ್ಣನು ‘ಗುಣ’ ಎಂದು ಒಕ್ಕಣಿಸಿದ್ದನ್ನು ನೋಡಿದೆವು. ಈ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯನ್ನು ನಮ್ಮೊಳಗೆ ಗುರುತಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಹಾಗೂ ನಮ್ಮ ಪರಿವಾರ-ಪರಿಸರಾದಿಗಳೀಯುವ ಸಂಸ್ಕಾರ-ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು ಮೈಗೂಡಿಸಿಕೊಂಡು ಅರಳುವುದೇ ಆತ್ಮವಿಕಾಸದ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಪರಿ.... read more →